Over

   De eerste 18 jaar van mijn leven heb ik voor een groot gedeelte op school doorgebracht. Ik was geen opvallende leerling. Zesjes en zeventjes en vaak koos ik voor de gemakkelijke weg: snel oppikken wat ik moest weten, zodat ik met een kleine inspanning toch nog een acceptabel resultaat haalde. Ik was een ‘7’ kind, daarover verderop meer. Ik had ook geen speciale gaven of talenten die naar boven kwamen en die tot opvallende prestaties leidden. Gaandeweg wist en kon ik eigenlijk van alles een beetje, maar ik was nergens echt goed in.

Geen zin om verder te studeren, ik zocht dus zo snel mogelijk werk. Mijn eerste werkgever was Bertels, een postorder bedrijf, daarna Instituut voor Automatisering (IVA), waar ik kennismaakte met ponskaarten en stencilmachines! Daarna nog een aantal werkgevers waaronder Canadian Pacific Ships en Heineken, waarna ik op een gegeven moment besloot naar Spanje te gaan en werk te zoeken. En daar heb ik een fantastische tijd als reisleidster gehad. Tijdens een korte vakantie in Nederland heb ik mijn man leren kennen, dus besloot ik definitief terug te keren naar Nederland en weer op zoek te gaan naar werk. Ook besloot ik toch maar weer wat te gaan leren. Een studie Spaans opgepakt, maar net geen doctoraal examen gedaan, daarna enkele losse studies met dezelfde soort prestatiekenmerken als tot dusverre. Opnieuw van baan gewisseld tot ik uiteindelijk met leren en ontwikkelen in aanraking kwam. Voor het eerst raakte ik wezenlijk geïnteresseerd in een vak en mocht ik van mijn werkgever een HBO opleiding volgen. De organisatie kreeg snel door dat anders kijken naar leren effect had en kreeg ik ook persoonlijk meer ruimte om door te groeien. Sinds juli 2013 ben ik gestopt met werken en aan het ‘levenslopen’, gewoon omdat het financieel kon en omdat ik inzag dat ik bij mijn werkgever niet verder meer kwam. Een keuze die ten koste ging van mijn status (was veel op reis en ontmoette zo veel interessante mensen), invloed (regelmatig met bestuurders en inspirerende mensen om de tafel) en zelfs mijn inkomen. Maar wat wilde ik nu verder, want ik ben nog lang niet uitgeleerd? Voor die vraag stond ik en sta ik eigenlijk nog steeds. Achteraf kan ik constateren dat ik in allerlei rollen (functies) ben gestapt die ik weliswaar serieus en met volle verantwoordelijkheid op mij genomen heb, maar mij toch ‘toevallig?’ waren aan komen waaien. Met het bereikte tot op heden ben ik heus tevreden, maar het is nu tijd voor een diepte-investering in mezelf.

Conclusie na een jaar stoppen met (betaald) werken is dat ik meer tijd wil besteden aan inhoudelijk werk. Met name op het gebied van ‘SAMEN aan iets werken’. Wat de dagelijkse dingen betreft, ik moet heel goed in de gaten houden wat ik eigenlijk voel en wil. Ik ben snel geneigd in van alles mee te gaan (een echte tweeling dus, breed geïnteresseerd, maar meer diepgang kan af en toe geen kwaad) om achteraf te constateren dat ik weer ergens in terecht ben gekomen waar ik eigenlijk niet wilde zijn. Ingesleten routines zijn sterk en werken nog lang door….. Ik probeer alles nu bewuster, doelgerichter en meer vanuit het gevoel te benaderen. Je kunt jezelf van alles wijsmaken, inclusief het idee dat je nieuwe zelfinzichten de waarheid zijn. De enige manier om erachter te komen of je goed zit, is elk ‘nu’ vol aan te gaan. Dus doen waar je in gelooft en de consequenties daarvan aanvaarden. Dit nieuwe innerlijke kompas zal ik voeden met lezen, schrijven, leren, het ontmoeten van mensen van velerlei herkomst en soort.

Iedereen gaat op zijn manier zijn of haar leerweg. Niet iedereen gaat ook even ver en dat geeft ook niet, als je je bestemming maar durft te volgen. Welke bestemming dat is, dat heb je zelf voor het uitzoeken. Op mijn persoonlijke leerweg heb ik veel gezien en op enkele van die ingeslagen wegen ga ik nu verder.

Nu is wat werkelijk telt, niet straks, niet morgen of gisteren. Gisteren is niet meer, ik ben ook niet meer wie ik gisteren was. Ik ben ook nog niet wie ik (over) morgen zal zijn, als ik er dan nog ben! Wat ik nu beslis of doe, stuurt wat volgt. De weg naar de toekomst zit in elk geval vol mogelijkheden.